ناصر سهرابی
پیروزی و موفقیت برای بعضی از افراد اتفاقی نیست. دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد در سی و هشتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر برای حمید فرخ نژاد در همین راستا قرارمی گیرد. فرخ نژاد مسیر پرفرازونشیبی را در سینما طی کرده تا به این قله رفیع برسد. این آبادانی خونگرم، شیرین و خوش‌لهجه در فیلم «میجر» جدا از ایفای نقش اصلی به‌عنوان تهیه‌کننده نیز ظاهر شد ونشان داد در جایگاه مدیریت فیلم نیز از هوش و ذکاوت بالایی برخوردار است.
بهترین تعریفی که می‌توان برای حمید فرخ نژاد داشت یک جنوبی پرجنب‌وجوش و جوش، همیشه عصبانی و عصیانگر است. قدبلند، اندام درشت و محکم و لهجه آبادانی‌اش که در اغلب فیلم‌هایش همراه اوست جذابیت خاص و منحصربه‌فردی برایش رقم‌زده و او را تبدیل به چهره خاص و متفاوتی در سینمای ایران کرده است. گرچه در سال‌های اخیر با حضور در فیلم‌های «گشت ارشاد»، «تگزاس» و «خوب بد جلف» یاد و خاطره آثار گذشته‌اش را تکرار نکرده ولی هنوز هم او یک آبادانی دوست‌داشتنی محسوب می‌شود.
اولین بار فرخ نژاد را در سالن همایش‌های رازی نزدیک برج میلاد دیدم. علی معلم که یادش همیشه گرامی باد جشن دنیای تصویر را در آن سالن برگزار می‌کرد. فرخ نژاد با کت‌وشلوار سفید و سری کم مو خیلی آرام گوشه‌ای ایستاده بود و فلاش عکاسان لحظه‌ای رهایش نمی‌کرد. فرخ نژاد آن شب برای نقش جذاب و دیدنی «فرحان» «عروس آتش» جایزه را به خانه برد و این شروعی هیجان‌انگیز بود برای چهره جوانی که این روزها تبدیل به یکی از بهترین بازیگران سینمای ایران شده است.
«فرحان» از آن نقش‌هایی است که هر بازیگری آرزویش را دارد تا به آن جان ببخشد. فیلم «عروس آتش» به کارگردانی خسرو سینایی با هنرنمایی سعید پورصمیمی، مهدی احمدی، سلیمه رنگزن وغزل صارمی در این سال‌ها هنوز هم دیدنی و مثال‌زدنی است.
فرخ نژاد سینما را با دستیاری و برنامه‌ریزی شروع کرد و خیلی سریع به دلیل روابط خوبی که با عوامل حرفه‌ای داشت جذب جریان اصلی سینمای ایران شد. همکلاس بودن با دختر سینایی در دوران تحصیل امکان مناسبی برایش فراهم کرد تا بعد از بازی در فیلم «در کوچه‌های عشق» فیلم‌نامه «عروس آتش» را همراه با خسرو سینایی به نگارش دربیاورد. فرخ نژاد در نقش یک جوان جنوبی متعصب عشیره‌ای که از قانون خاص خودش و خانواده تبعیت می‌کند خوش درخشید و همه نگاه‌ها را به‌سوی خود جلب کرد. بدون تردید «عروس آتش» در جایگاه فیلم «کالت» ایرانی قرار می‌گیرد و می‌توان در سال‌های بعد، از جنبه‌های متفاوت‌تری نقد و بررسی‌اش کرد.
حمید فرخ نژاد متولد 28 فروردین 1348 زاده آبادان و فارغ‌التحصیل کارگردانی تاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. اولین حضور جدی‌اش در سینما با فیلم «در کوچه‌های عشق» ساخته خسرو سینایی شکل گرفت و همین مهم سرآغازی بود برای ساخته‌شدن فیلم خوش‌ساخت و دیدنی «عروس آتش» که فرخ نژاد در هجدهمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بازیگر مکمل مرد را برایش دریافت کرد.
نقش قاسم آبادانی در فیلم «ارتفاع پست» و مأمور امنیتی عاشق در «به رنگ ارغوان» حاتمی کیا، حضور و جایگاهش را در سینما قوت بخشید. بازی دل‌چسب و روانش در فیلم «طبل بزرگ زیر پای چپ» موردتوجه منتقدان و کارشناسان قرار گرفت و جایزه ارزشمند جشنواره مسکو را برایش به ارمغان آورد. بازی کنترل‌شده و چندلایه‌اش در «چهارشنبه‌سوری» اصغر فرهادی یکی از بهترین‌های کارنامه بازیگری‌اش بشمار می‌رود.
در ارائه نقش دریا قلی سورانی در فیلم تحسین‌شده «شب واقعه» کاندید دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد شد ولی به دلایلی در شب تقسیم جوایز دست‌خالی جشنواره را ترک کرد. بالاخره در سال 1390 این فیلم پرهزینه «استرداد» بود که سیمرغ بلورین را برایش رقم زد و طلسم نگرفتن جایزه را برایش شکست. یکی از مهم‌ترین اتفاقات کارنامه هنری او حضور در نمایش «شب هزار و یکم» به کارگردانی بهرام بیضایی است که در سال 1382 بر روی صحنه رفت. فرخ نژاد در نقش ضحاک مار دوش ثابت کرد درصحنه تاتر هم بازیگر قابل‌اعتماد و چیره‌دستی است.
در دهه نود فیلم قابل‌تأمل و چشمگیری در کارنامه‌اش دیده نمی‌شود گویا فرخ نژاد سخت‌گیر در انتخاب نقش‌هایش وسواس را کنار گذاشته و راحت قرارداد می‌بندد و به ایفای نقش می‌پردازد. «دوباره باهم»1391، «مردن به‌وقت شهریور» 1392، «یاسین» 1394، «مشکل گیتی» و جدیدترها «تگزاس»، «خوب بد جلف» و «گشت ارشاد» ممکن است در گیشه موفق بوده‌اند ولی فیلم‌هایی در حد و اندازه حمید فرخ نژادی که روزگاری در «چهارشنبه‌سوری» و «به رنگ ارغوان» ظاهرمی شد نیست.
فرخ نژاد این روزها دوران میان‌سالی را سپری می‌کند و از خود کارنامه بازیگری درخشانی به یادگار گذاشته است. امیدواریم در انتخاب نقش‌های جدیدی که به او پیشنهاد می‌شود مقداری حساس‌تر و سخت‌گیرتر عمل کند تا بازهم شاهد حضور جذاب و تأثیر گزارش بر پرده سینما باشیم.
