«کشتن زن مرده و یک نمایشنامه دیگر» نوشته آزاده فخری
تراژدی به‌مثابه لذتی است که از آگاهی و معرفت به رنج و لذتی که از پاسخگویی به درد و رنج حادث می‌شود؛ و در این چرخه عوامل مختلفی دخیل می‌شوند تا مخاطب را به لذت و در محله‌ی بعد معرفت و سرانجام تصفیه و پالایش ذهنی یا کاتارسیس رهنمون سازد.
سلیس: شاید خیلی کسان مانند من مایل باشند بدانند که چه عواملی یک نمایشنامه را به یک اثر هنری تبدیل می‌کند. همین سؤال را می‌توان این گونه هم پرسید که اگر یک نمایشنامه‌ی مشخص مثلاً «پرندگان» آریستوکراس به رأی صاحب نظران، یک اثر هنری است به خاطر وجود چه عنصر یا عناصری است؟
