تراژدی به‌مثابه لذتی است که از آگاهی و معرفت به رنج و لذتی که از پاسخگویی به درد و رنج حادث می‌شود؛ و در این چرخه عوامل مختلفی دخیل می‌شوند تا مخاطب را به لذت و در محله‌ی بعد معرفت و سرانجام تصفیه و پالایش ذهنی یا کاتارسیس رهنمون سازد.