عملکرد رسانه‌های رسمی در قبال پرداختن به اخباری چون حادثه تیراندازی امروز در مجلس و حرم امام (ره) چگونه باید باشد؟

آیا استاندارد خاصی برای انتخاب تعداد کلمات یا واژه‌های یک گزارش خبری، یادداشت و گفتگو و ... وجود دارد؟ آیا آن‌طور که خیلی‌ها معتقدند همیشه اصل کوتاه بنویس و مخاطب بیشتر جذب کن واقعیت دارد؟

آیا روزنامه‌نگاری می‌تواند، از دل اخبار مربوط به جنگ و کشتار، جهانِ ما را یک گام به صلح نزدیک‌تر کند؟ آیا در کنار صفحاتِ محبوبِ حوزه‌ی سلامت در روزنامه‌ها و مجلات به صفحاتی مخصوصِ صلح نیاز نداریم؟ دو یادداشت زیر پاسخ‌هایی به این پرسش‌ها ارائه می‌کنند.

لحظاتی هستند که آرزو می‌کنم کاشکی اینترنت اختراع نشده بود. یکی از این لحظه‌ها عصر جمعه (۲۲ژوئیه) بود که اولین خبرها بدست‌مان رسید: وقوع تیراندازی در مونیخ. دوشنبه قبل از آن، ماجرای مردی جوان در وورتسبورگ که با تبر به مردم حمله کرده بود. شنبه قبل از آن، وقتی‌که خبر تلاش برای کودتا در ترکیه رسید و دو روز قبل از خبر کودتا، وقتی‌که در شهر نیس فرانسه راننده‌ای کامیونش را به درون جمعیت راند…