به این سبب، روایت او از این مکتب مهم سینمایی ارزش خواندن دارد. محتوای اصلی این کتاب درواقع خلاصه و چکیده‌ای از انبوه مطالب و یادداشت‌هایی است که از همان دوران تهیه و تدوین‌شده است و سپس با مراجعات مکرر در طی سالیان به کتب تاریخ سینمای ایتالیا و مجموعهٔ مطالعات و دستاوردهای بخش پژوهش‌های تاریخی جشنواره‌های فیلم ونیز، پزارو و لوکارنو مورد ارزیابی مجدد قرارگرفته و به‌روز شده است.
به همین خاطر است که با متنی امروزی و معاصر دربارهٔ این بخش مهم تاریخ سینمای مدرن ایتالیا مواجهیم. این کتاب شامل ده بخش است: بخش اول تعریف و خاستگاه نئورئالیسم، بخش دوم دربارهٔ سینمای روبرتو روسلینی، بخش سوم فیلم‌های دوران بعد از جنگ، بخش چهارم فیلم‌های طنز و کمدی، بخش پنجم دربارهٔ لوکینو ویسکونتی و ویتوریو دسیکا، بخش ششم دربارهٔ تضاد و نسبت‌های نئورئالیسم و بورژوازی، بخش هفتم دربارهٔ «اومبرتو دی» دسیکا و «دو پول امید» رناتو کاستلانی، بخش هشتم دربارهٔ چزاره زاواتینی، بخش نهم دربارهٔ زمینه‌های تاریخی این مکتب و نسبتش با گفتمان مذهبی و درنهایت بخش دهم دربارهٔ فلینی و آیندهٔ نئورئالیسم.
