«به هفتادمین جشنواره فیلم کن خوش‌آمدید، جایی که فرهنگ‌ها با احترام متقابل با یکدیگر به زبان سینما گفتگو می‌کنند. برای شما ۱۲ روز سرشار از شور و شوق گفتگو و لحظات به‌یادماندنی آرزو می‌کنم. ۱۲ روز برای کشف فیلم‌هایی که شمارا به فکر درباره شرایط انسانی امروز وامی‌دارد. به هفتادمین جشنواره فیلم کن خوش‌آمدید.» با این سخنان اصغر فرهادی رسماً هفتادمین جشنواره کن فعالیت خودش را آغاز کرد. در این دوره پدرو آلمودووار رئیس هیئت‌داوران بخش اصلی و کریستین مونجیو رئیس هیئت‌داوران بخش سینه فونداسیون هستند. حضور پارک چان ووک، پائولو سورنتینو، مارن آده، جسیکا چستین و البته ویل اسمیت نیز در هیئت‌داوران بخش مسابقه، قابل‌توجه است. نیکول کیدمن هم با چهار فیلم در سه بخش جشنواره حضور دارد و نتفلیکس نیز با دو محصول در رقابت نخل طلا، قدرت‌نمایی می‌کند.
«اشباح اسماعیل»
فیلم افتتاحیه مهم‌ترین جشنواره سینمایی اروپا «اشباح اسماعیل» به کارگردانی آرنو دپلشین بود که شارلوت گینزبورگ، ماریون کوتیار و متیو آمارلیک در آن بازی می‌کنند. «اشباح اسماعیل» یک درام عشقی درباره یک فیلم‌ساز است (با بازی آمارلیک) که همسرش (با بازی کوتیار) به‌طور اسرارآمیزی مفقودشده و حالا بعد از ۲۰ سال بازهم به‌طور غیرمنتظره‌ای به نزد او بازمی‌گردد. غافل از آنکه اسماعیل در این مدت معشوقی دارد و طبعاً در یک رابطه عشقی سه نفره تنش‌هایی بین آن‌ها پیش می‌آید که به داستان جهت می‌دهد. منتقدان از این فیلم به‌عنوان یک فیلم کسالت‌آور یادکرده‌اند و به همین جهت هم حضور بازیگران سرشناس این فیلم روی فرش قرمز کن، چندان تشویقی هم در پی نداشت.
رقابت ۱۹ فیلم برای نخل طلا
در بخش اصلی جشنواره فیلم کن «پایان خوش» ساخته میشل هانکه با فیلم‌های «شگفت‌زدگی» به کارگردانی تاد هینز، «موحش» به کارگردانی میشل آزاناویسوس، «روز بعد» به کارگردانی هونگ سنگ سو، «تشعشع» به کارگردانی نایومی کاواسه، «کشتن گوزن مقدس» به کارگردانی یورگوس لانتیموس، «مخلوق آرام» به کارگردانی سرگئی لوزنیتسا، «قمر مشتری» به کارگردانی کورنل موندروتسو، «عاشق دوگانه» به کارگردانی فرانسوا اوزون، «هیچ‌گاه واقعاً اینجا نبودی» به کارگردانی لین رمزی، «دوران خوب» به کارگردانی بنی و جاش سفدی، «بی‌عشق» به کارگردانی آندری زویاگینتسف، «داستان‌های مایروویتز» به کارگردانی نوح بامباک، «اوکجا» به کارگردانی بونگ جون هو، «۱۲۰ ضربان در دقیقه» به کارگردانی رابین کمپیلو، «فریب‌خورده» به کارگردانی سوفیا کاپولا، «رادین» به کارگردانی ژاک دوایون و همچنین «برآمده از هیچ» به کارگردانی فاتح آکین برای دستیابی به نخل طلایی رقابت می‌کند.
ماجرای نتفلیکس
یکی از مهم‌ترین درگیری‌ها در هفتادمین سال برگزاری جشنواره فیلم کن بر سر دو فیلم از محصولات کمپانی «نتفلیکس» است که در سالن‌های سینما به نمایش درنمی‌آیند و بااین‌حال در بخش اصلی جشنواره در رقابت‌ها شرکت داده‌شده‌اند.
آمادور با انتقاد از مدیریت جشنواره فیلم کن گفت: «من شخصاً با فن‌آوری‌های تازه در عرصه سینما مشکلی ندارم؛ اما به نظرم خوب نیست فیلمی در رقابت‌های کن شرکت کند، اما در سالن‌های سینما در دسترس مخاطبان علاقه‌مند نباشد.» محصولات کمپانی نتفلیکس صرفاً در اینترنت عرضه می‌شوند: نشانه‌ای از تحولاتی که سینمای جهان با آن درگیر است و اکنون گریبان مهم‌ترین جشنواره سینمای اروپا را هم گرفته است.
سینماگران ایرانی
از ایران فیلم «لِرد» ساخته محمد رسول‌اف در بخش نوعی نگاه جشنواره فیلم کن به نمایش درمی‌آید. رسول‌اف در شصت و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن، با فیلم «به امید دیدار» حضور داشت و سپس، دو سال بعد فیلم «دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند» او در کن به نمایش گذاشته شد. «دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند» درباره واقعه اتوبوس ارمنستان در جریان قتل‌های زنجیره‌ای در ایران است. سینماگران ایرانی‌تبار که در خارج از ایران بالیده‌اند در این دوره از جشنواره فیلم کن حضور برجسته‌ای دارند.
«قبل از پایان تابستان» ساخته مریم گورمقتیق، «آن‌ها» ساخته آناهیتا قزوینی‌زاده و «تهران تابو» ساخته اول علی سوزنده در بخش‌های مختلف کن به نمایش درمی‌آیند.
آخرین ساخته‌ی عباس کیارستمی
در بخش «نمایش‌های ویژه» این دوره، فیلم «۲۴ قاب» عباس کیارستمی که آخرین ساخته‌ی او پیش از مرگ ناگهانی‌اش در سال گذشته بود، هم نمایش داده می‌شود. این فیلم بررسی‌ای سینمایی از ۲۴ قاب ساکن (نقاشی/عکس) است که سه تابلو از آن‌ها در برخی از کارگاه‌های آموزشی او در کشورهای مختلف نشان داده‌شده بود.
ژان لوک گدار بر پرده‌ی سینما
«میزگرد» از میشل آزاناویوسوس به رابطه‌ی عشقی ژان لوک گدار با بازیگر فیلم «زن چینی» خود که در سال ۱۹۶۷ تهیه کرد، می‌پردازد. نام آزاناویوسوس، پس از موفقیت در فیلم «هنرمند» که برنده‌ی اسکار بهترین فیلم سال هم شد، بر سر زبان‌ها افتاد.
بازهم مهاجران ترک هامبورگ
«از نیستی» فیلمی از فاتح آکین، کارگردان ترک‌تبار سینمای آلمان، روایت زندگی مهاجران ترک‌تبار در هامبورگ را به تصویر می‌کشد که پس از وقوع انفجاری در این شهر با یکدیگر از در دشمنی درمی‌آیند. سال گذشته فیلم «تونی اردمن» از مارن آده، سینماگر موفق آلمان نیز به بخش مسابقه دعوت‌شده بود. دیانا کروگر، ستاره‌ی مشهور هالیوود، در فیلم آکین بازی کرده است.
حضور دوباره میشائیل هانکه
«پایان خوش»، فیلم جدید میشائیل هانکه است که برای بار سوم در کن شرکت می‌کند. هانکه در این فیلم به زندگی یک خانواده‌ی متمول فرانسوی می‌پردازد که پدر خانواده به‌عنوان صاحب یک کارخانه‌ی پول‌ساز بی‌اعتنا از کنار بحران پناه‌جویان در کاله می‌گذرد. گفته می‌شود که این فیلم یکی از امیدهای کن امسال است. هانکه چند سال پیش به خاطر فیلم «عشق» برنده‌ی جایزه‌ی «نخل طلایی» شد.
سینمای مستقل آمریکا
امسال در کن حضور سینمای هالیوود کم‌رنگ است. فیلم «فریب‌خورده» از سوفیا کوپولا با بودجه‌ای اندک در استودیوهای یک شرکت فیلم‌سازی مستقل ساخته‌شده است. کلینت ایستوود در فیلم وسترن کوپولا نقشی را بازی می‌کند که یک‌بار در سال ۱۹۷۱ در وسترنی ایفا کرده بود.
سینمای فرانسه
سینمای فرانسه به‌طور سنتی حضور پررنگی در فستیوال کن دارد. فرانسوا اوزُن از کارگردانان این کشور است که اغلب به کن دعوت می‌شود. فیلم «عشق دو برابر» داستان زن جوانی را بازگو می‌کند که دل به روانکاو خود می‌بندد و زندگی مشترکی را با او آغاز می‌کند. اوزُن در این فیلم از شگردهای هیچکاکی بهره برده است.
بخش‌های جنبی فوق‌العاده
عنوان‌هایی مانند «یک نگاه دیگر» و «بخش جنبی» در جشنواره‌ی کن اغلب سوءتفاهم ایجاد می‌کند. چون در این بخش‌ها فیلم‌های برجسته‌ای نشان داده می‌شوند که در فستیوال‌های دیگر در قسمت مسابقه به نمایش درمی‌آیند. فیلم «وسترن» از کارگردان آلمانی والسکا گریزه‌باخ که در شرکت تهیه‌ی فیلم مارلن آده، سینماگر موفق این کشور (تونی اردمن) ساخته‌شده، یکی از این نمونه‌ها است.
